Zaburzenia związane ze słuchem fonemowym nie dotyczące samej umiejętności słyszenia, ale odpowiadają problemom związanym z trudnościami zrozumienia czy odróżnienia poszczególnym głosek i wyrazów oraz z nadawaniem mowy. Odpowiednio wykształcony słuch fonemowy pozwala doskonale radzić sobie ze zrozumieniem podobnie brzmiących, ale o innym znaczeniu wyrazów, umożliwia również prawidłową wymowę stanowiąc istotny czynnik w rozwoju dziecka w nauce pisania i czytania.
Problemy związane ze źle rozwiniętym słuchem fonemowym:
- dysleksja;
- opóźnienia związane z rozwojem mowy;
- trudności w tworzeniu skomplikowanych konstrukcji zdaniowych;
- trudności w zapamiętywaniu poszczególnych słów w ciągach słownych, np. dni tygodnia;
- problemy związane z dzieleniem wyrazów na sylaby;
- błędy w wymowie i piśmie w przypadku problematycznych słów np. budy zamiast buty;
- kłopoty z prawidłowym ustawieniem głosek w wyrazach, przestawianie ich;
- problemy w pisaniu i czytaniu;
- kłopoty związane z nauką języka obcego.
Niedosłuch można zdiagnozować przy pomocy badania przesiewowego chwile po urodzeniu malucha. Badanie słuchu u dzieci pod kątem fonemowym, szczególnie gdy występuje opóźnienie w mowie, bada się zazwyczaj przy pomocy specjalistycznych testów opracowanych przez logopedę i neuropsychologa Elżbietę Szeląg. W ramach terapii związanej z wadami słuchu fonemowego u dziecka logopedzi proponują szereg ćwiczeń i narzędzi diagnostycznych poprawiających jego funkcjonowanie. Odpowiednie są kasety z różnymi rodzajami dźwięków od szumu drzew, przez odgłosy zwierząt i mowę ludzką pozwalające dziecku ćwiczyć umiejętność rozróżniania tych dźwięków. Do tego samego celu wykorzystać można instrumenty muzyczne celem zapoznania z linią melodyczną i wysokością oraz barwą poszczególnych dźwięków. Dobrym rozwiązaniem są również ćwiczenia z dzieckiem w domu polegające na sylabizowaniu słów, literowaniu ich czy rozpoznawaniu dźwięków z otoczenia. Więcej informacji o badaniu słuchu przeczytaj na geers.pl